Koşu türleri olimpiyatlar boyunca devam etmiş, belirli kurallar dahilinde koşusunu tamamlayanlara ödüller verilmiştir. Olimpiyatlar diğer spor dalları ile koşu türlerinin de kuralları ile koşulduğu bir organizasyondur. Günümüzde koşu daha çok yarışmalar ve 'wellness' sağlıklı yaşam için yapılmaktadır. 5 Km. 'den başlayan koşular uzun mesafe koşusu olarak kabul edilir. Bu koşuların engelli olanı da vardır.

Dağ, Patika koşusu, En uzun mesafeli koşulardandır. Bu koşu türü daha çok dağ tepelerinden yapılır. Koşucular belirli bir hazırlık döneminden sonra koşuya başlarlar ve belli yerlerde kamp kurarlar. Yüksek kondisyon gerektirir. Koşu sonunda sporcuların önemli ölçüde kilo kaybı yaşadıkları görülebilir. Bu tür koşular temelde rampa ve eğimli arazilerde yapılır. Belirli bir süre ya da önce bitirme sonucuna dayanır. Kısa fakat daha hızlı koşulan türleri de bulunur.

Kır Koşusu; Her türlü arazi koşulunda koşulabilir, mesafe son anda organizatör tarafından belirlenir. Eskiden olimpiyatlarda koşulurdu, artık koşulmuyor. Arazi yapısının değişkenliği sporcuların aleyhinde ve lehinde sonuçlar verdiğinden tam kural konulamamaktadır.

Maraton koşusu; Modern anlamda ilk maraton koşusu 1896 yılında koşulan Paris Maratonu'dur. Her yıl düzenlenen İstanbul'da yapılan Avrasya Maratonu, Mersin Maratonu, Londra Maratonu, Tokyo Maratonu, New York Maratonu gibi 42 km'lik maratonlar ile bölgesel ve uluslararası düzeyde düzenlenen 21 km'lik Yarı Maraton yarışmaları da bulunmaktadır.

Maratonun tam mesafesi 42,195 Km. 'dir. Bazı efsanelere dayanılarak bu günkü Atine ve Maraton arasındaki mesafenin daha kısa olduğu söylense de 1924 yılından beri resmi maraton ölçüsü 42,195 Km. Kabul edilmiştir.

Ultra maraton koşusu; Bilinen organizasyonların içinde 250 km. Olanı bile vardır. Hatta haftalık dönemler halinde de koşulabilir. Şehirler arasında koşulabildiği gibi, sahra çölünde, kutuplarda ve sıradağlar yamaçlarında da koşulmaktadır. Sporcuların belli noktalara belli sürelerde ulaşması hedeflenir. Sporcular yapay havalandırma sistemi ve soğutucu kullanamazlar. Yiyecek ve içecek kullanabilirler.

Olimpik koşular; Sürat Koşuları olimpik koşuların bir dalıdır. 100, 200 ve 400 metre olarak koşulur. 100 m. Koşusunda sporcu bütün gücünü kullanır. Düz tribün üzerinde virajsız olarak koşulur. Her atlet kendi yolunda koşar. Koşucular salise farklarıyla birbirini geçebilir. 1912 yılında Dünya rekoru 10,6 saniye iken 1994 yılında 9,85 saniye ile Leroy Burrell tarafından bu rekor kırılmıştır. Bu koşuda erkeklerde en fazla 45 Km/s, bayanlarda en fazla 40 Km/s ulaşılmıştır.

200 m. Koşuları ve 400 metre koşuları 100 m. Koşusunun devamı niteliğindedir, tek fark nefes alışverişin artmasıdır. Tabi ki koşucunun hız ve güç kapasitesi daha da düşmektedir.

800-1500 m. Koşularıdır. Çömelerek yapılan başlangıç sonunda sporcu zeki ve güçlü ve yüksek performansa sahip olmalıdır. İlk 50 m. Yi son süratiyle geçen atlet ilk virajı rakiplerinin önünde dönerse çoğunlukla yarışı kazanır.

3000, 5000 ve 10000 m. Koşuları uzun mesafe koşularıdır. Bayrak yarışında ise 30 cm. Boyundaki bir sopayı aynı takım oyuncular tarafından elden ele yarış bitiş çizgisine ulaştırılması esasına dayanır.