Dünyada yaklaşık olarak 35 bin civarında karınca türü olduğu tahmin edilmektedir. Genel olarak yarı çöl iklimlerinin hakim olduğu bölgelerde farklı türlerde birçok karınca yaşamlarını birbirlerinden bağımsız bir şekilde sürdürmektedir. Karıncaların yaşamlarını devam ettirebilmek için birçok alternatif yolları bulunmaktadır. Her karınca türünün kendi içerisinde birçok çeşidi bulunmaktadır. Bilim adamları tarafından karıncalar, "karınca bilimi" adı altında incelenmektedir. Karınca türlerinin başlıcaları yazımızın devamında detaylı bir şekilde ele alınacaktır.

Çoban karıncalar, bazı böceklerin salgıladığı tatlı maddelerle beslenirler. Örneğin, gündüz kelebekleri ve yaprak bitleri tarafından salgılanan tatlı maddeler, çoban karıncaların temel besin kaynağını oluşturur. Çoban karıncalar, yaprak bitlerine karşı özel bir koruma içgüdüsüne sahiptir. Yaprak bitlerini koruyarak onların şekerli madde salgılamalarına olanak tanırlar ve bu salgıyı içerler. Bazı çoban karıncaları ise tırtılların çıkardığı şekerli salgılarla beslenirler. Tırtılların sırtlarına çıkarak karın bölgelerindeki antenlerini okşayarak şekerli sıvı çıkarmalarına yardımcı olurlar ve tırtılları diğer hayvanlara karşı korurlar.

Firavun karıncalar, bilim dünyasında genellikle "şeker karıncaları" olarak adlandırılır. Diğer karıncalardan oldukça küçüktürler ve ısırma ya da sokma özellikleri yoktur. Genellikle şekerli ve yağlı besinlerle beslenirler. Firavun karıncalarının yuvaları genellikle kapalı yerlerde bulunur, ancak bazen dışarıda da görülebilirler.

Hasat karıncaları, diğer karıncalardan biraz daha farklıdır. Diğer karıncalar topladıkları tohumları yiyecek olarak kullanırken, hasat karıncaları topladıkları tohumları yuvalarında bulunan özel ambalajlara taşırlar. İşçi karıncalar bu tohumları çiğneyerek "karınca ekmeği" hazırlarlar. İşçi karıncaların tükürüklerinde bulunan enzimler sayesinde nişastadan şeker yaparlar.

Dokumacı karıncalar, yuva yapımı ile dikkat çeker. Genellikle ağaçların bir köşesinde ya da yapraklarda yaptıkları yuvalarda yaşarlar. Yuva yaparken ilk olarak yuva yapacakları yeri belirlerler ve yaprak ucunu kıvırmaya başlarlar. Diğer işçi karıncalar da yaprağın kıvrılmasına yardımcı olur. Yuva yapımında çok miktarda yaprak kullanılır ve işçi karıncalar canlı zincir oluşturarak yaprakları birbirine bağlarlar. Daha sonra larvalar sayesinde yaprağın dikilmesi gereken yerlerine sürtülür ve larvalar ipek salgılarlar. Bu ipekler sayesinde yapraklar bir dikiş makinesi gibi dikilir.

Ateş karıncaları oldukça saldırgan bir karınca türüdür. Koloni halinde yaşarlar ve zehirli iğneleri vardır. Bu iğnelerle diğer canlıları sokarak zehir salar ve öldürürler. Ateş karıncaları insanların da sokarak alerjik reaksiyonlara neden olabilirler. Güçlü çene yapıları ile bazı felaketlere sebep olabilirler. İstila sırasında yaşam alanlarımızı talan ederek büyük zararlara neden olabilirler. Uzmanlar, ateş karıncalarının zararlarını durdurmak için birçok yöntem denemişlerdir. Ateş karıncalarının yapıları oldukça güçlüdür; örneğin, boğazlarında bulunan yapılar sayesinde mikrop girişimi engellenir.

Ordu karıncaları, yalnızca tropik iklimlerde yaşayan bir karınca türüdür. 6-12 milimetre boylarında olan bu karıncalar etçildir. Ordu karıncalarının gözleri görmez yani kördür. Gün ışığından oldukça etkilenirler ve bu nedenle sadece karanlıkta ya da gölgede yaşamlarını sürdürebilirler. Ordu karıncalarının yaşamları, diğer canlıları öldürmekten ibarettir; bu nedenle "katil karıncalar" olarak da bilinirler. Genellikle yuvaları yoktur ve güçlü çene yapıları sayesinde toprak altında açtıkları tünellerde yaşarlar.

Yaprak kesen karıncalar, diğer karıncalardan oldukça farklıdır. Adından da anlaşılacağı gibi bu karıncalar yaprakları kopartırlar ve bu kopardıkları yaprakları kafalarının üstüne koyarak yuvalarını yaparlar. Bu yapraklar, mantar yetiştirmek için kullanılır ve mantarlar, yaprak kesen karıncaların ana besin kaynağını oluşturur.

Bal karıncaları, genellikle şekerli besinler ve su ile beslenirler. Yaprak bitlerinin salgıladığı şekerli salgılar sayesinde beslenme ihtiyaçlarını karşılarlar. Bal karıncalarının bazı türleri, vücutlarında şekerli sıvıyı depolayarak kolonilerinin diğer üyelerine besin sağlarlar.