Silindirik Projeksiyon Yöntemi; bu projeksiyon yönteminde elimize aldığımız kâğıdı dünya küresi üzerindeki Ekvatora teğet olacak biçimde sararız. Bu şekilde elde edilen alanları kâğıda geçiririz. Silindirik projeksiyon yönteminde kâğıdın teğet geçtiği bölge Ekvator olduğundan Ekvator ve çevresini en az bozulmayla çizebiliriz. Ekvator bölgesinden uzaklaştıkça kâğıda olan mesafe dünyanın şeklinden kaynaklı olarak artacağından dolayı bozulma artar. Bu nedenle kutuplarda bu bozulmalar oldukça fazladır ve kutuplara yakın bölgeler olduğundan daha büyük görünmektedir. Ayrıca bu yöntemi uyguladığımızda kâğıda sarma biçimimizden kaynaklı kutup noktaları görünmemektedir. Bu nedenle bu yöntemle Ekvatorun ve dünya haritasının çizimi yapılabilir. Bu yöntemi kullanarak dünyanın tamamının haritası çizilebilir. Bu yöntemle çizilmiş haritalar genellikle kara ve deniz ulaşımında kullanılmak için hazırlanan haritalarda kullanılır.

Konik Projeksiyon Yöntemi; uygulamak için bu yöntemi uygulayacağımız bölge bir kâğıt yardımıyla koni oluşturacak biçiminde sarılır. Bu yöntemle özellikle kutup çevresi ve orta enlemlerin çizilmesinde daha az bozulma olur. Konik projeksiyon uyguladığımız alanlarda şekil bozulur ancak alan bu yöntemde korunmuş olur. Bu yöntemi kullandığımızda silindirik projeksiyonda olduğu gibi dünyanın tamamının haritası çizilemez sadece yarısını çizebiliriz.

Düzlem Projeksiyon Yöntemi; kullanma amacımız daha küçük alanların harita çizimini daha büyük ölçeklerle yapmaktır. Düzlem projeksiyon yöntemini uygulamak için harita çizimi yapılacak bölgeye kâğıt teğet olacak biçimde değdirilir ve bu biçimde kâğıda yansıtılır. Bu yöntem genellikle kâğıdın kutup noktasına teğet geçmesiyle oluşturulur. Uygulama biçimi düşünüldüğünde kâğıdın tam teğet olduğu merkez noktası gerçeğe yakınken çizilen haritanın merkezinden uzağa gidildikçe bu bozulma artar. Bu yöntemle yaptığımız haritalarda alan ve biçim bozulmaları oldukça çok olur. Bu yöntemi kullanarak da konik yöntemde olduğu gibi dünyanın sadece yarısı çizilebilir.